Decu bez decu ;-)

Trochę mnie wsysło na moment, a to z powodu tak zwanych generalnych porządków. Raz - że małż ciężko znosił nieustający bajzel na stole. Dwa - że ja w bałaganie się czuję źle i źle mi się myśli (zatem materiału na prawdziwą artystkę ze mnie nie ma, niestety..;-). Nie to, żebym była jakąś wybitną pedantką... Pewnych spraw nie należy przeginać :-) Ale minimum ładu jest potrzebne.
Z tego też powodu małż sprezentował mi ikeową komódkę na dzindziboły i przydasie przeróżne. Komódka była dziewicza i wymagała pewnych zabiegów pielęgnacyjnych.

Od razu widać, że kosmetyczka też ze mnie żadna, bo komódce przybyło parę lat po moich zabiegach ;-)
Na komódce się jednak nie skończyło. Doszliśmy bowiem do wniosku,że być może najwyższy czas, by moje biurko znów było moim biurkiem, a nie biurkiem ogólnodostępnym i komputerowym. Komputer został więc wyeksmitowany na nowe włości, a moje biurko znów jest MOJE :-)
[Nie, ten porządek jednak nie utrzymał się zbyt długo...]

A teraz produkty recyklingowe... Pudełko z ikeowego stoiska "sprzedaż okazyjna", sponiewierane do granic możliwości. Wybejcowane, potraktowane papierem i lakierem akrylowym wyglada całkiem miło, choć na razie nie mam pomysłu, do czego będzie służyć i jaki jest głęboki sens tej dziury na froncie :-)

Drugie pudełko (na kredki) jest zapewne znane wszystkim, którzy mają jakieś mocno nieletnie osobniki w domu i które to osobniki pijają herbatki pewnej znanej firmy ;-)

A na koniec pochwalę się jeszcze, jaką ładną kartkę dostałam od Marszy